1. çîrok û mîteke kevn û dîrokî ye. li gorî rîwayetan şêxeke pîr bi navê şêxê senan heye, di dewra ebdilqadir geylanî de jiyaye, şêxeke gelekî biteqwa ye, gelek mirîdên wî hene. rojekî xewnekî dibÎne û bi pey xewna xwe di diyarê rumê re (ermenistan) derdikeve, çawa keçikê dibîne, bêhiş dikeve, di nav agirê eşqê de dişewite, keçik ji bo berê xwe pê ve bike, şertan datîne ber, ew jî hemû şertên keçikê bicih tîne, şerabê vedixwe, dibe xirîstiyan, û salekî şivantiya berazan dike, dawiyê mirîdên wî ji bo wî li ber derî û dergehê xwudê digerin, xwudê lê tê rehmê, bi ser xwe ve tê, piştî demekî, vê carê keçik bi eşq û evîna wî dikeve û bi pey wî bi çol û beyabanan dikeve, şêx pê dihese, tê pêşiya keçikê, lê heta bi ser keçikê ve dibe, keçik hatiye li ber mirinê, li ber destê şêx dbe misilman û di hembêza şêx de can dide. cara ewil ferîduddîn ettar di pirtûka mantiqutteyr de, behsa vê çîrok û efsaneyê dike, herwiha feqiyê teyran û melayê cizîrî behsa dikin, bi navê meynenoşî helbetseka melê heye, ku behsa eşq û evîna şêxê senan dike mirov ji xwendinê têr nabe. li vir camêrekî bi dirêjî behsa vê çîrok û serpêhatiyê kiriye; Here lînkê